Hollanda'da 2009 yılında bir köy, semt, kasaba (artık nasıl hitap etmek istiyorsanız) açılmış. Bu yerin sakinlerinin tek ortak özellikleri ise hepsinin Alzheimer hastası olması. Fikir, bir bakımevinde yönetici seviyesinde çalışan bir kadının hasta babasını çalıştığı yere getirmek istememesinden doğmuş. Kadın bu durumun ne kadar üzücü olduğunun farkına varmış ve kendisiyle aynı fikri paylaşan diğer arkadaşlarıyla böyle bir atılımda bulunmaya karar vermiş.
Burada yaşayan herkes Alzheimer hastası ve bütün fiziki yapı da buna göre yapılmış. Örneğin, tek bir giriş-çıkış kapısı var ve sürekli kilitli. Bütün kumaşlar, biblolar, mobilyalar, renkler, eşyaların yüksekliği, yapısı gibi aklınıza gelebilecek her türlü fiziki şart Alzheimer hastası olan insanlar için tasarlanmış. İlgimi çeken bir nokta, marketteki ürünlerde fiyat etiketi olmaması. Oradan alışveriş yapanlarla ilgilenmek için market görevlisi özel olarak eğitilmiş. Müziğin de ayrı bir yeri var burada. Kuruculardan Yvonne Van Amerongen beynin müzikle ilgili kısmının çok uzun süre dayanabildiğini söylüyor. Bir kaç kelime bile edemeyen hastalar şarkı söylemeye gelince bülbül gibi şakıyormuş. Bu yüzden de burada müzik sıkça kullanılan bir etkinlik öğesi. İlgimi çeken diğer bir nokta ise asansör kullanımı. Hastaların, veya köyün sakinlerinin, asansör çağırma tuşuna veya kat tuşuna basmalarına gerek yok. Asansörün üzerindeki sensör birinin yaklaştığını algılılıyor, asansör o kata geliyor, kapılar açılıyor ve kişi içeri girdiği zaman asansör hareket ediyor. Amerongen, her ne kadar bilimsel olmasa da, buraya gelen hastaların hayatta kalma sürelerinde bir artış gözlemlediğini söylüyor. Köy yeni açıldığında ortalama yaşam süresi 2-2,5 sene iken bu sayı sonraları 3-3,5 yıla kadar artmış.
Dementia Village
27 Eylül 2014 Cumartesi
Mutluluğun Tarifi Her Dilde Aynı
Geçtiğimiz günlerde internette bir video dolaşmaya başladı. Kelly isimli bir kadın Alzheimer hastası annesiyle yatağa uzanmış, sohbet ediyor. Konuşmalarından anlaşıldığı üzere yaşlı kadın kızını kendi annesi sanıyor; "Sen bana bir anne gibi davranıyorsun" diyor. Yalnız konuşmanın bir bölümünde Alzheimer hastası anne kızının ismini hatırlıyor. Kızının bu duruma ne kadar sevindiği ise verdiği tepkiden açıkça görülebiliyor. Kelly'nin paylaştığı diğer videoları kendisinin Youtube kanalında bulabilirsiniz. Ben de buradan paylaşacağım.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)